تهران - تحریریه - اقتصاددانان نولیبرال و مدیران متنفذ حزب کارگزاران در اقتصاد ایران از نقدینگی هیولایی ترسناک ساخته اند که با آن پول را از مردم دریغ و صرف سفته بازی سیستماتیک می کنند.
به گزارش
تحریریه، از نظر اقتصاددانان نولیبرال داخلی، نقدینگی به ما هو نقدینگی شر مطلق است و نباید افزوده شود. اما همین گروه در برابر خلق پول انبوه روزانه بانک مرکزی و ریختن به قلک بانک های خصوصی سکوت می کنند.
کافی است سخنی درباره دادن وام بانکی به طرح های ملی مانند تولیدات صنعتی، مسکن و طرح های عمرانی مطرح شود، به یک باره با حمله انبوهی از کارشناسان و رسانه ها مواجه می شوید که این کار را تورم زا می دانند.
عجیب اینکه در برابر تورم های رکوردزن در دولت های موردنظر این گروه که 30 سال از 40 سال تاریخ انقلاب را در اختیار داشته اند سکوت می شود.
اگر سوال شود که دولت حسن روحانی با تعطیلی اقتصاد بی عملی کامل در پیش گرفته، چرا تورم 50 درصدی وجود دارد و نقدینگی را به مرز 3000 هزار میلیارد تومان رسانده است، سکوت می شود. اما اگر یک دقیقه بعد خبری درباره الزام بانک مرکزی به چاپ 20 هزار میلیارد تومان نقدینگی جدید برای بخش واقعی اقتصاد یعنی تولید و صنعت منتشر شود، همان هجمه ها تکرار شده و طراحان را ترور شخصیت می کنند.
هیولای ساختگی نقدینگی و حلقه کارگزارانی ها
احسان سلطانی کارشناس اقتصادی می نویسد، اقتصادخوانده های کارگزارانی وابسته همواره برای توجیه شوک های ارزی و قیمتی، چماق نقدینگی را بر سر مردم کوبیده اند، هر چند که نقدینگی توسط بانکهای خصوصی یا دولت ساخته شده و بخش اعظم آن در دست اینها است.
دو ماه پیش ارزش دلاری نقدینگی به ۱۲۰ و هم اکنون به ۱۰۰ میلیارد دلار رسیده است.
سوال این است که اصولا کل حجم نقدینگی چه ارزشی دارد که پول در دست مردم داشته باشد و بتواند دلار ۲۸هزار تومانی را در اقتصاد رقم بزند.
بررسی اقتصادهای جهان مانند منطقه یورو و آمریکا نشان می دهد که به ویژه در یکی دو دهه گذشته ارتباط نقدینگی با تورم از بین رفته است. در آمریکا نقدینگی ۶۲ و قیمتها کمتر از ۹ برابر در ۶۰ سال گذشته بالا رفته و در ۲۵ سال گذشته نقدینگی ۴۲۷ و قیمتها فقط ۷۳ درصد رشد یافته است. روند رشد نقدینگی نمایی و قیمتها خطی است.
در شرایطی که در یک سال گذشته قیمت ارز بیش از ۱۵۰ درصد بالا رفته و به تبع آن نرخ تورم به بالاترین میزان تاریخی در سال جاری رسیده، لولوی نقدینگی را علم کردن دیگر خیلی مضحک است.
ماجرای نقدینگی به زبان ساده
پروفسور ایرج توتونچیان اقتصاددان برجسته ایرانی معتقد است که نقدینگی باید در برابر نیروی کار آماده حرکت؛ خلق شده و با ترکیبی دقیق باعث خلق سرمایه شود.
در اقتصاد ایران به دلیل عدم وجود مقررات کافی و اختیارات مطلق بانک های خصوصی که تحت مدیریت حزب کارگزاران سازندگی اداره می شوند، نقدینگی تحویل عوامل اقتصادی این جریان قدرتمند شده و آنها هرگونه که بخواهند هزینه می کنند.
به همین دلیل این نقدینگی هرگز با کار ترکیب نشده و صرفا به مصرف سفته بازی سیستماتیک حزب کارگزاران و حلقه های وابسته به آن می رسد. سفته بازی در طلا و ارز و همچنین در خرید دارایی های غیرمنقول مانند بخش مسکن، به فعالیت روزانه بانک ها با پول هایی است که لحظه ای در حال خلق شدن است.
خروجی کار، تورم برای مردم و سودهای بادآورده برای این جریان قدرتمند سیاسی-اقتصادی است که لشگر رسانه ها و کارشناسان اقتصادی از آن حفاظت می کنند.
پایان/
نظر شما